مدیریت پول خود را بدیهی است که بخش مهمی از بودن یک فرد بالغ به عهده دارد. اما چگونه باید به شما انجام این کار? به نظر می رسد که شکاف بزرگی بین توصیه های نویسندگان کتاب های مالی محبوب و اقتصاددانان دانشگاهی وجود دارد.
در یک مطالعه جدید با عنوان "محبوب مشاوره مالی شخصی در مقابل اساتید," اقتصاددان مالی ییل جیمز چوی زیر و رو کردن از طریق 50 از کتاب های محبوب ترین در امور مالی شخصی تا ببینید که چگونه راهنمایی خود را مربع با تفکر اقتصادی سنتی. این مانند یک مسابقه قفس است: متفکران مالی در مقابل اقتصاددانان در مورد کارهایی که باید با پول خود انجام دهید.
و, بله, چوی یک اقتصاددان است, اما او ممکن است یک داور بی طرف تر از این اسمک دان از شما می خواهم فکر می کنم. دلیلش این است که او یک اقتصاددان رفتاری که قانون قدیمی مدرسه اقتصاد قلاب بلع نیست, خط, و وزنه. مدل های اقتصادی سنتی انسان ها را موجوداتی بیش از حد منطقی و منظم نشان می دهند که همیشه برای خود انتخاب های مالی بهینه می کنند. اقتصاد رفتاری, است که تقریبا بیش از این زمینه گرفته, تاکید می کند که مردم دمدمی هستند, اغلب غیر منطقی, و مستعد ابتلا به اشتباهات.
چوی می گوید اقتصاددانان رفتاری مانند او سعی می کنند به مردم کمک کنند تا بر کاستی های خود غلبه کنند و به اهداف مالی خود برسند گویی موجودات باهوش نظریه مدرسه قدیمی هستند. او می گوید که نظریه کلاسیک اقتصادی هنوز هم می تواند راهنمای کلی خوبی برای به حداکثر رساندن رفاه مالی شما باشد. ولی, چوی می گوید, مشاوره از متفکران مالی محبوب, که تمایل به تمرکز بر روی کمک به ما غلبه بر نقص و نقاط ضعف ما, در واقع ممکن است در برخی موارد موثر تر باشد.
بنابراین, چه کسی حق در این مالی رویال رامبل? نویسندگان کتاب های مالی خودیاری یا مدافعان نظریه اقتصادی سنتی? در حالی که چوی همیشه پاسخ قطعی را فراهم نمی کند, این بحث ممکن است برخی از ایده های در مورد چگونه شما می توانید به طور موثر تر رسیدگی به امور مالی خود را جرقه.
چگونه باید پول شما را نجات دهد?
وقتی صحبت از پس انداز پول می شود بسیاری از اقتصاددانان تا حدودی متضاد هستند — و به جرات می گویم که به طور بالقوه غیر مسوولانه — توصیه می کنند: اگر جوان هستید و در یک مسیر شغلی محکم هستید, ممکن است در حال حاضر هزینه های بیشتری را صرف کنید و پس انداز کمتری داشته باشید.
دلیلش این است که شما احتمالا وقتی بزرگتر می شوید حقوق بیشتری دریافت خواهید کرد و واقعا لذت زندگی را از بین می برید, ممکن است منطقی باشد که در حال حاضر کمی فراتر از توان خود زندگی کنید و از خود ثروتمندتر قرض بگیرید. اقتصاددانان این را "هموار سازی مصرف" می نامند و این ویژگی مدل های استاندارد اقتصادی است که چگونه افراد منطقی در طول عمر خود پس انداز و سرمایه گذاری می کنند. چوی می گوید این ایده این است که " شما نمی خواهید در یک دوره گرسنه باشید و در دوره دیگر بیش از حد افراط کنید. شما می خواهید به صاف که در طول زمان."سناریوی ایده ال: شما در بزرگسالی شروع به پس انداز کم یا هیچ چیز یا حتی گرفتن بدهی می کنید, سپس در طول سالهای سود نخست خود پس انداز زیادی می کنید, و سپس این پس اندازها را هنگام بازنشستگی خرج می کنید.
چوی میگوید:" شما از همه مردم باید کمترین احساس گناه را از داشتن بدهی کارت اعتباری داشته باشید زیرا درامد شما در حال حاضر نسبتا پایین است اما بهطور قابل پیشبینی در اینده بسیار نزدیک خواهد بود. او می گوید وقتی شروع به ساختن پول می کنند احتمالا باید این بدهی را به سرعت پرداخت کنند زیرا شرکت های کارت اعتباری نرخ بهره بالایی را دریافت می کنند.
اما چوی با خواندن کتابهای محبوب مالی متوجه میشود که اکثر نویسندگان مشهور توصیههایی میکنند که با این رویکرد مغایرت دارد: متفکران میگویند هدف شما باید این باشد که در حد توان خود زندگی کنید و درصد ثابتی از درامد خود را پسانداز کنید. فرقی نمی کند 20 یا 30 یا 50 ساله باشید.
در استدلال این, متفکران اغلب استناد به قدرت بهره مرکب. هرچه بیشتر پس انداز کنید علاقه بیشتری به شما تعلق می گیرد. در نتیجه, توپ های برفی ثروت در طول زمان, بنابراین صرفه جویی در درصد زیادی زودتر می تواند بسیاری از حس را.
البته اقتصاددانان نیز قدرت بهره مرکب را تشخیص می دهند. چوی میگوید جایی که متفکران و اقتصاد قدیمی واقعا از یکدیگر جدا میشوند "سودمندی ایجاد پسانداز به طور مداوم به عنوان یک رشته" است. او می گوید: "این انگیزه تقریبا همیشه در مدل های اقتصادی صرفه جویی بهینه وجود ندارد — و یک نظارت بالقوه مهم است."به عبارت دیگر برخی از ما ممکن است نیاز به اتخاذ سخت و سریع صرفه جویی در قوانین در سنین جوانی به منظور توسعه نظم و انضباط مورد نیاز برای رهبری مرفه تر زندگی می کند حتی اگر که کمتر از مطلوب از سنتی اقتصادی دیدگاه.
بنابراین چه کسی برنده در این نقطه به? چوی می گوید:" من در واقع در این مورد اگنوستیک هستم. "از یک طرف, من یک مقدار زیادی از همدردی برای این دیدگاه است که شما ممکن است بی ارزش خود را محروم در دهه بیست و حتی سی سالگی خود را هنگامی که, بسیار قابل پیش بینی, درامد خود را به احتمال زیاد خواهد بود بسیار بالاتر در دهه های بعد. که می شود گفت, من فکر می کنم که چیزی است که به این مفهوم از نظم و یادگیری به معنی درون خود را در سن جوانی زندگی می کنند وجود دارد."
چگونه باید به شما فکر می کنم در مورد بودجه خود را?
در اقتصاد مدرسه قدیمی پول پول است. قابل تعویض است. هیچ دلیلی برای برچسب زدن وجود ندارد. غایب برخی از دلایل مالی سودمند برای انجام این کار (مانند توانایی دریافت یارانه و یا نرخ مالیات پایین تر), منطقی نیست به کنار پس انداز برای مقاصد خاص, مانند یک ماشین جدید و یا تعطیلات بعدی و یا پرداخت در یک خانه. دلار یک دلار است.
البته بسیاری از مردم اینگونه فکر نمی کنند. اغلب کارهایی را انجام میدهند که اقتصاددانان رفتاری "حسابداری ذهنی" مینامند و پول ویژهای را برای این کار اختصاص میدهند. چوی می گوید:" در نسخه های شدیدتر حسابداری ذهنی نمی توانید از پولی که برای تعطیلات هاوایی پس انداز می کنید برای پیش پرداخت در خانه بعدی خود استفاده کنید.
چوی می یابد که 17 از 50 کتاب او را از طریق مدافع برای نوعی از ورزش حسابداری ذهنی به عنوان خوانده شده. و, او می گوید, این توصیه در واقع ممکن است حس را. این کار محاسبات مالی را برای افراد ساده تر می کند و ممکن است انگیزه ای برای تحقق اهداف خود ایجاد کند.
شما باید "خانه غنی نقدی فقیر"?
بسیاری از امریکایی ها در خانه های بزرگ زندگی می کنند و پول زیادی برای این خانه ها می پردازند. در حالی که خانه شان دارایی ارزشمندی است و از لحاظ فنی بسیار ثروتمند هستند اما فقط جیر جیر می کنند و حقوق و دستمزد خود را به دستمزد می رسانند. مردم به طور کلی به این عنوان "خانه غنی, پول نقد فقیر."
چوی می گوید هم مشاوران مالی محبوب و هم اکثر اقتصاددانان کاملا واضح هستند: این کار را نکنید! خانه ای را که واقعا نمی توانید بخرید خریداری نکنید. این می تواند فوق العاده استرس زا و بالقوه ویرانگر باشد.
چه مقدار از پول خود را باید در سهام باشد?
چوی می گوید مشاوران و اقتصاددانان مشهور نیز به طور کلی موافقند که وقتی جوان هستید باید بیشتر پول خود را در سهام و فقط کمی در اوراق قرضه سرمایه گذاری کنید. علاوه بر این, چوی می گوید, هر دو اردوگاه توافق دارند که به عنوان شما مسن تر, شما باید بیشتر محافظه کار از, توازن نمونه کارها خود را به دور از سهام و بیشتر به سمت اوراق قرضه به دلیل سهام پر مخاطره تر از اوراق قرضه. ولی, چوی می گوید, در حالی که هر دو از این گروه ها توصیه مردم به انجام همان چیزی که با سرمایه گذاری های خود را در طول زمان, استدلال خود را برای انجام این کار بسیار متفاوت است.
به طور کلی مشاوران مالی میگویند که سهام در کوتاهمدت ریسک دارد اما در جوانی باید بیشتر روی سهام سرمایهگذاری کنید زیرا در بلندمدت بازدهی بالاتری نسبت به اوراق قرضه کسب میکنند. چوی میگوید:" باور عمومی این است که بازار سهام به نوعی تضمین میشود که بالا برود اگر فقط برای مدت طولانی نگه دارید. "اکنون, این فقط درست نیست. و این را می توانید در ایتالیا و ژاپن مشاهده کنید. در ژاپن بازار سهام هنوز به سطحی که در سال 1989 بود نرسیده است. بنابراین این درست نیست که سهام همیشه در طولانی مدت برنده خواهد شد. اتفاقات بدی می تواند رخ دهد."
اما در حالی که نویسندگان محبوب ممکن است این خطر در دراز مدت تخفیف, مشاوره خود را به رسمیت می شناسد که برگزاری سهام در کوتاه مدت خطرناک است. به همین دلیل استدلال می کنند که هرچه به بازنشستگی نزدیک می شوید باید از سهام خارج شوید و به اوراق قرضه بروید که به طور کلی ریسک کمتری دارند. یک قانون کلی محبوب: 100 منهای سن شما درصدی از نمونه کارها است که باید در سهام باشد. باقیمانده باید در اوراق قرضه باشد. بنابراین اگر شما 30, شما باید 70 درصد در سهام و 30 درصد در اوراق قرضه.
در حالی که اقتصاددانان توافق دارند که شما باید بیشتر محافظه کار در طول زمان با نمونه کارها مالی خود را دریافت کنید, چوی می گوید, استدلال خود را متنوع تر است.
چوی میگوید:" تقریبا برای همه افراد شاغل بزرگترین دارایی اقتصادی که دارند دستمزد ایندهشان است. به عبارت دیگر فکر می کنم از مهارت های کار خود را (خود را "سرمایه انسانی") به عنوان بخشی از مالی خود را نمونه کارها. این مانند بزرگترین شکل ثروت شماست و به طور کلی از سهام یا حتی اوراق قرضه ایمن تر است. وقتی جوان هستید, این شکل امن تر از ثروت بخش عظیمی از نمونه کارها خود را است, بنابراین شما می توانید با سهام خطرناک تعادل. اطمینان حاصل کنید که بازار سهام ممکن است سقوط, اما شما هنوز هم امنیت که قادر به کسب پول در کار خود را برای بسیاری از سال بیشتر. همانطور که به بازنشستگی نزدیک تر می شوید این دارایی امن تر, نیروی کار شما, بخش کوچکتری از نمونه کارها را نشان می دهد — و این باعث می شود که همه چیز در مورد سهام پرخطر ترسناک تر باشد. چوی میگوید:" به همین دلیل است که باید با گذشت زمان در تخصیص پرتفوی مالی خود محافظهکارتر شوید.
شما چه سهام پرداخت سود سهام باید مراقبت?
چوی می گوید برخی از کتاب های محبوب مالی وجود دارد که به مردم توصیه می کند سهام هایی را خریداری کنند که سود سهام پرداخت می کنند. برای بی قید و شرط, سود سهام چک است که شرکت های ارسال به سهامداران خود را به طور معمول در هر سه ماهه. چوی میگوید:" به نظر میرسد این شیفتگی با ایجاد "درامد" از سرمایهگذاریهای شما وجود دارد.
اقتصاددانان به طور کلی فکر می کنند این گنگ است. "اگر من نیاز به صرف مقداری پول از ثروت من, من لازم نیست که صبر کنید برای این شرکت به من ارسال یک چک," چوی می گوید. "من فقط می توانم برخی از سهام را بفروشم و از عواید حاصل از این فروش برای تامین مالی نیازهای مخارج خود استفاده کنم. و بنابراین باید وجود داشته باشد هیچ دلیلی که چرا من ترجیح می دهم سهام است که پرداخت سود سهام در مقابل سهام که سود سهام پرداخت نمی. و در واقع سود سهام محروم از مالیات است. بنابراین, سهام است که می پردازد سود سهام است که برای قرار دادن یک بزرگتر بار مالیاتی بر شما, همه چیز برابر, از یک سهام است که نمی پرداخت سود سهام."
چوی با اقتصاددان تیم در این یکی است.
شما باید سرمایه گذاری در بازارهای سهام خارجی?
نظریه اقتصادی بر اهمیت تنوع سرمایه گذاری های شما تاکید می کند. چوی می گوید این در مورد تنوع بخشیدن به کشورهایی که شما سرمایه گذاری می کنید نیز صادق است. از لحاظ نظری, کشورهای بیشتری به شما سرمایه گذاری در, کمتر خطرناک پرتفوی سرمایه گذاری خود را خواهد. برخی از کشورها به خوبی انجام خواهد داد. دیگران ضعیف انجام خواهد داد. چوی میگوید:" بنابراین نظریه اقتصادی میگوید شما سبد متنوعی میخواهید که کمی از بازار سهام هر کشور در جهان را در خود جای دهد.
اما مردم این کار را نمی کنند. این ها چیزی را نشان می دهند که اقتصاددانان "تعصب خانگی" می نامند."فرانسوی ها بیشتر در شرکت های فرانسوی سرمایه گذاری می کنند. ژاپنی ها بیشتر در شرکت های ژاپنی سرمایه گذاری می کنند و غیره. این مدتهاست که برای اقتصاددانان یک معما بوده است. پاسخ ممکن است در حمایت تقریبا جهانی از 'سرمایه گذاری در خانه' در میان متفکران باشد. چوی میگوید:" نکته قابل توجه در مورد نویسندگان محبوب این است که همه اوراق بهادار خانگی را توصیه میکنند. چوی واقعا نمی داند که این خیلی منطقی است یا خیر. "این فقط به نظر می رسد کمی از جینگوییسم است که مردم فقط سهام مورد نظر خود را دوست دارند."
شما باید سرمایه گذاری در صندوق های فعال مدیریت و یا صندوق های شاخص منفعل?
صندوق های فعال مدیریت شده کسانی هستند که شما یک متخصص را برای انتخاب و انتخاب سهام برای شما پرداخت می کنید. این مدیران صندوق اتهام هزینه های بزرگ با وعده بازده بالاتر. وجوه شاخص هیچ کس به طور فعال چیدن و انتخاب سرمایه گذاری برای شما. این وجوه به سادگی منفعلانه قطعه کوچکی از هر شرکت بزرگ را در بازار سهام نگه می دارد و در نتیجه میانگین بازده کلی بازار را کسب می کند.
اقتصاددانان و متفکران نیز در این مورد توافق دارند. چوی می گوید:" همه اساسا می گویند شما باید با صندوق های شاخص بروید. "داده ها بسیار قانع کننده هستند. به طور متوسط صندوق های غیرفعال از صندوق های مدیریت شده فعال بهتر عمل می کنند."
غذای بزرگ چوی
بنابراین چه کسی برنده? متفکران یا اقتصاددانان? چوی می گوید اقتصاددانان ممکن است چیزهای زیادی در مورد نحوه رفتار مردم بدانند. اما به عنوان یک اقتصاددان رفتاری تجربی فکر چوی به رسمیت می شناسد که مردم اغلب این راه عمل نمی. و اینجاست که او درجه ای از همدردی با نویسندگان محبوب دارد. "با توجه به اینکه ما همه این خصلت و ضعف, ما ممکن است مجبور به توسل به استراتژی است که کمتر از کامل."
چوی می گوید:" من از نظر رژیم غذایی به این فکر می کنم. "بهترین رژیم غذایی است که شما می توانید به چوب است. نظریه اقتصادی ممکن است گفت: شما نیاز به خوردن سینه مرغ بدون پوست و سبزیجات بخارپز برای بقیه عمر خود را و هیچ چیز دیگری. این بهترین گزینه برای سلامتی شما خواهد بود. و, واقعا, تعداد بسیار کمی از مردم در واقع انجام خواهد داد که."
