اختلال در زمانی وجود دارد که میزان حمل یک گروه دارایی یا دارایی طولانی مدت از ارزش منصفانه خود فراتر رفته و غیرقابل بازیابی است. CPA باید در صورت بروز تغییرات خاص ، از جمله کاهش قابل توجه در قیمت بازار یک دارایی طولانی مدت ، تغییر در نحوه استفاده از دارایی یا تغییر در شرایط تجاری که می تواند بر ارزش دارایی تأثیر بگذارد ، از اختلال استفاده کند.
ارزش منصفانه مبلغی است که یک دارایی می تواند در یک معامله فعلی بین احزاب مایل خریداری یا فروخته شود. قیمت های نقل شده در بازارهای فعال بهترین شواهد ارزشهای منصفانه است. از آنجا که قیمت بازار همیشه در دسترس نیست ، CPA ها باید برآوردهای ارزش منصفانه را بر اساس بهترین اطلاعات موجود یا استفاده از تکنیک های ارزیابی مانند روش ارزش پیش بینی شده یا روش سنتی-ارزش استفاده کنند.
هنگامی که یک شرکت ضرر اختلال را برای یک گروه دارایی تشخیص می دهد ، باید ضرر و زیان را به دارایی های موجود در گروه بر اساس طرفداری اختصاص دهد. همچنین باید در یادداشت ها به صورتهای مالی توضیحی در مورد دارایی اختلال و حقایق و شرایط منجر به اختلال فاش کند.
شرکت ها باید دارایی های طولانی مدت را که برای فروش جداگانه در صورتهای مالی نگهداری می شوند ، ارائه دهند و آنها را در برابر بدهی ها جبران نکنند. بیانیه شماره144 نیاز به افشای خاصی در یادداشت ها به صورتهای مالی از جمله شرایط منتهی به دفع ، نحوه و زمان و سود یا ضرر در فروش دارد.
| یا سالها ، شرکت ها و سایر نهادها دفع یا دفع دارایی های طولانی مدت را که بخشی از یک تجارت با استفاده از یک مجموعه از قوانین و دفع دارایی های طولانی مدت بود که بخشی از یک تجارت با استفاده از دیگری نبودند ، به حساب می آورند. استانداردبرای ایجاد یک مدل واحد برای همه دارایی های طولانی مدت ، FASB بیانیه شماره را صادر کرد. 144 ، حسابداری از اختلال یا دفع دارایی های طولانی مدت. | |
| استاندارد جدید بیانیه شماره را نشان می دهد. 121 ، حساب برای اختلال در دارایی های طولانی مدت و برای دفع دارایی های طولانی مدت و بخشی از نظر APB شماره. 30 ، گزارش نتایج عملیات - گزارش اثرات دفع بخشی از یک تجارت ، و رویدادها و معاملات فوق العاده ، غیرمعمول و به ندرت اتفاق می افتد. FASB در نظر دارد بیانیه شماره. 144 برای حل مسائل مهم اجرای که از بیانیه شماره ناشی می شود. 121. این مقاله راهنمایی جدید و چگونگی اجرای CPA ها را توضیح می دهد. |
دارایی های طولانی مدت که باید نگهداری و استفاده شود
زمانی که ارزش دفتری صورتهای مالی یک دارایی یا گروه دارایی طولانی مدت از ارزش منصفانه آن فراتر رود و قابل بازیافت نباشد، شرکت ها کاهش ارزش را شناسایی می کنند. اگر از مجموع جریانهای نقدی تنزیل نشده مورد انتظار از استفاده و دفع نهایی دارایی بیشتر باشد، مبلغ دفتری بازیافتنی نیست. FASB زیان کاهش ارزش را به عنوان مبلغی تعریف می کند که ارزش دفتری از ارزش منصفانه یک دارایی بیشتر شود.
CPA ها نیازی به بررسی همه دارایی های یک واحد تجاری در هر دوره گزارش ندارند. هنگامی که شرایط تغییر می کند که نشان می دهد ممکن است مبلغ دفتری قابل بازیافت نباشد، CPAها باید دارایی را از نظر کاهش ارزش آزمایش کنند. هنگامی که یک یا چند مورد از این رویدادها رخ می دهد، ممکن است یک آزمایش فراخوانی شود:
کاهش قابل توجه در قیمت بازار یک دارایی با عمر طولانی.
تغییر قابل توجهی در نحوه استفاده یک شرکت از یک دارایی با عمر طولانی یا در شرایط فیزیکی آن.
یک تغییر قابل توجه در عوامل قانونی یا در فضای کسب و کار که می تواند بر ارزش دارایی تأثیر بگذارد، از جمله یک اقدام نامطلوب یا ارزیابی توسط یک تنظیم کننده (مانند اگر EPA حکم کند که یک شرکت یک جریان را آلوده می کند و باید فرآیند تولید خود را تغییر دهد، در نتیجه کاهش یابد. ارزش کارخانه یا تجهیزات آن).
انباشت هزینه به طور قابل توجهی بیشتر از مقداری که در ابتدا برای به دست آوردن یا ساخت یک دارایی طولانی مدت انتظار می رفت.
زیان عملیاتی یا جریان نقدی دوره جاری همراه با سابقه چنین زیان‌هایی یا پیش‌بینی تداوم زیان‌های مرتبط با استفاده از دارایی با عمر طولانی.
انتظاری که واحد تجاری قبل از پایان عمر مفید تخمین زده شده قبلی، یک دارایی با عمر طولانی را به طور قابل توجهی بفروشد یا واگذار کند.
شرکت‌ها باید دارایی‌های با عمر طولانی را با سایر دارایی‌ها و بدهی‌ها در پایین‌ترین سطحی که جریانهای نقدی قابل شناسایی برای آنها وجود دارد، گروه‌بندی کنند. یک گروه دارایی که باید از نظر کاهش ارزش مورد آزمایش قرار گیرد، تنها در صورتی باید شامل سرقفلی باشد که گروه یک واحد گزارشگر باشد یا شامل واحد گزارشگری باشد، همانطور که در بیانیه شماره FASB تعریف شده است. 142، سرقفلی و سایر دارایی های نامشهود. گروه دارایی که تنها بخشی از یک واحد گزارشگر را تشکیل می دهد باید سرقفلی را حذف کند. واحدهای تجاری باید دارایی‌هایی مانند حساب‌های دریافتنی و موجودی کالا و بدهی‌هایی مانند حساب‌های پرداختنی، بدهی‌های بلندمدت و تعهدات بازنشستگی دارایی‌ها را بر اساس سایر GAAPهای قابل‌اجرا قبل از آزمایش گروه از نظر قابلیت بازیافت تنظیم کنند.
آزمایش دارایی های با عمر طولانی برای قابلیت بازیافت
CPAها باید یک دارایی را با مقایسه جریانهای نقدی تنزیل‌نشده آتی با ارزش دفتری آن، از نظر بازیافت‌پذیری آزمایش کنند. دارایی زمانی قابل بازیافت تلقی می شود که جریان های نقدی آتی از مبلغ دفتری تجاوز کند. هیچ نقصانی شناسایی نمی شود. زمانی که جریان های نقدی آتی کمتر از مبلغ دفتری باشد، دارایی قابل بازیافت نیست. در چنین مواردی شرکت زیان کاهش ارزش را به مبلغی که ارزش دفتری آن بیشتر از ارزش منصفانه است شناسایی می کند.
جریانهای نقدی تخمینی که یک CPA برای آزمایش بازیافت‌پذیری استفاده می‌کند باید فقط شامل جریانهای آتی (جریانهای نقدی ورودی منهای نقدی خروجی) باشد که مستقیماً با استفاده و دفع نهایی یک دارایی مشخص مرتبط است. شرکت باید هزینه‌های بهره را که در صورت وقوع هزینه می‌کند را حذف کند. برآوردهای جریان نقدی بر اساس مفروضات واحد تجاری در مورد استفاده از دارایی بلندمدت برای عمر مفید باقیمانده آن است.
هنگامی که یک گروه دارایی از دارایی های با عمر طولانی با عمر مفید باقیمانده متفاوت تشکیل می شود، تعیین عمر گروه برای تخمین جریان های نقدی حیاتی است. عمر مفید باقیمانده بر اساس عمر دارایی اولیه است - مهم ترین دارایی که گروه ظرفیت تولید جریان نقدی خود را از آن استخراج می کند. دارایی اولیه باید دارایی مشهود اصلی با عمر طولانی استهلاک شده (یا دارایی نامشهود در حال مستهلک شدن) باشد.
CPA ها باید این عوامل را هنگام تعیین اینکه کدام دارایی اصلی است در نظر بگیرند:
اینکه آیا واحد تجاری بدون این دارایی، دارایی های دیگری را در یک گروه به دست می آورد یا خیر.
سرمایه گذاری مورد نیاز برای جایگزینی دارایی
عمر مفید باقیمانده دارایی نسبت به سایر دارایی های گروه.
اگر دارایی اولیه طولانی‌ترین عمر باقیمانده گروه را نداشته باشد، جریانهای نقدی حاصل از عملیات گروه همچنان بر اساس عمر تخمینی آن دارایی است - با این فرض که شرکت کل گروه را در پایان عمر دارایی اصلی واگذار می‌کند..
مثال. یک گروه دارایی شامل دارایی X با عمر باقیمانده تخمینی پنج سال، دارایی Y با عمر تخمینی هفت سال و دارایی Z (دارایی اولیه) با عمر چهار ساله است. جریانهای نقدی که یک CPA برای آزمایش کاهش ارزش استفاده می‌کند، فرض می‌کند که شرکت از گروه دارایی به مدت چهار سال استفاده کرده و آن را واگذار می‌کند. برای آزمایش کاهش ارزش، CPAها باید ارزش نجات گروه را در پایان سال 4 در محاسبات جریان نقدی لحاظ کنند.
جریان نقدی آینده باید براساس پتانسیل خدمات فعلی گروه دارایی (چهار سال برای سه دارایی فوق) در تاریخ آزمون اختلال باشد. جریانهای نقدی آینده باید شامل هزینه هایی برای حفظ پتانسیل خدمات فعلی ، از جمله جایگزینی بخش های مؤلفه دارایی های طولانی مدت و دارایی های غیر از اصلی باشد. CPA ها باید جریان نقدی را که باعث افزایش پتانسیل خدمات می شوند ، حذف کنند اما شامل هزینه های نگهداری هستند.
تخمین ارزش منصفانه
ارزش منصفانه قیمت خرید یا فروش دارایی در یک معامله فعلی بین طرفین مایل است. بهترین شواهد از ارزش منصفانه قیمت هایی است که در بازارهای فعال نقل شده است ، مانند قیمت سهام ذکر شده در بورس سهام. در صورت موجود بودن ، CPA باید از این مبلغ برای دارایی های ارزش استفاده کند. از آنجا که قیمت بازار برای بسیاری از دارایی های طولانی مدت مانند تجهیزات در دسترس نیست ، برآورد ارزش منصفانه باید براساس بهترین اطلاعات موجود ، از جمله قیمت دارایی های مشابه باشد. در حالی که CPA می تواند از سایر تکنیک های ارزیابی استفاده کند ، ارزش فعلی اغلب برای برآورد ارزش منصفانه بهترین است. بیانیه مفاهیم FASB شماره. 7 ، با استفاده از اطلاعات جریان نقدی و ارزش فعلی در اندازه گیری حسابداری ، دو روش با ارزش فعلی CPA ممکن است از آن استفاده کند.
افشای ضررهای اختلال
هنگامی که یک شرکت ضرر اختلال را برای یک گروه دارایی تشخیص می دهد ، باید ضرر و زیان را به دارایی های طولانی مدت در گروه بر اساس Pro Rata با استفاده از مقادیر حمل نسبی خود اختصاص دهد. یک استثناء وجود دارد که ضرر و زیان اختصاص یافته به دارایی فردی ، مبلغ حمل آن را زیر ارزش منصفانه کاهش می دهد. اگر CPA بتواند ارزش منصفانه را بدون هزینه و تلاش ناعادلانه تعیین کند ، دارایی باید با این مبلغ حمل شود. این امر نیاز به تخصیص اضافی از دست دادن اختلال دارد (در زیر توضیح داده شده است). مقدار حمل تنظیم شده پس از تخصیص ، مبنای هزینه جدید برای استهلاک (استهلاک) بر زندگی مفید دارایی است.
یک تجارت باید شامل ضرر اختلال در درآمد حاصل از ادامه کار قبل از مالیات بر درآمد در صورت درآمد آن باشد..
سایر شرکتهای اطلاعاتی مورد نیاز باید در یادداشت ها به صورتهای مالی فاش کنند
شرح دارایی دیرینه و حقایق و شرایط منجر به اختلال در آن.
اگر به طور جداگانه در مورد چهره بیانیه ارائه نشود ، میزان ضرر اختلال و عنوان در بیانیه درآمد یا بیانیه فعالیتهایی که شامل ضرر است.
روش یا روشهای مورد استفاده برای تعیین مقدار منصفانه.
در صورت کاربرد ، بخشی که دارایی طولانی مدت اختلال در بیانیه FASB شماره گزارش شده است. 131 ، افشای مربوط به بخش های یک شرکت و اطلاعات مرتبط.
مثال. در یکی از Industries North Bay Inc. تغییر نامطلوب قابل توجهی در شرایط تجاری وجود دارد. این شرکت معتقد است که این تغییر می تواند برخی از دارایی های طولانی مدت خود را مختل کند. این شرکت دارایی ها را در پایین ترین سطح با جریان های نقدی قابل شناسایی گروه بندی کرده و آنها را برای اختلال آزمایش می کند. یک گروه عملیات Sciotech است که یک نهاد گزارشگر نیست. شرایط فعلی باعث کاهش ارزش منصفانه موجودی شده است که دارای ارزش حمل 175000 دلار است. North Bay با استفاده از GAAP قابل اجرا (پایین تر از هزینه یا قانون بازار) ، ارزش منصفانه موجودی را 150،000 دلار تعیین می کند. این باید قبل از آزمایش برای اختلال در دارایی طولانی مدت ، تنظیمات موجودی را انجام دهد. این موجودی را 25000 دلار تنظیم می کند و این مبلغ را در صورت درآمد گزارش می دهد.
دارایی های طولانی مدت Sciotech از A ، B ، C ، D و E تشکیل شده است. D دارایی اصلی است. نمایشگاه 1 ارزش حامل دارایی و زندگی باقی مانده را نشان می دهد. آنها دچار اختلال می شوند زیرا ارزش منصفانه و ارزش غیرمجاز آینده آنها کمتر از ارزش حمل آنها است. اگر جریان نقدی در آینده در آینده از ارزش حمل بیشتر باشد ، North Bay با استفاده از گروه دارایی ، ارزش حمل را بازیابی می کند و یک اختلال را تشخیص نمی دهد.
| دارایی طولانی مدت | ارزش حمل | زندگی باقی مانده | ||
| دارایی a | 100000 دلار | 6 سال | ||
| دارایی B | 200000 دلار | 10 سال | ||
| دارایی C | 600000 دلار | 9 سال | ||
| دارایی D (دارایی اولیه) | 950،000 دلار | 8 سال | ||
| دارایی e | 350،000 دلار | 12 سال | ||
| جمع | 2200،000 دلار | |||
از آنجا که 1،775،000 دلار جریان نقدی کمتر از 2،200،000 دلار است و ارزش منصفانه این گروه 1،450،000 دلار است - همچنین کمتر از مبلغ حمل - شرکت باید قبل از پرداخت مالیات در صورتهای درآمد خود ، 750،000 دلار ضرر در درآمد را تشخیص دهد. در نمایشگاه 2 750،000 دلار ضرر اختلال به دارایی های A ، B ، C ، D و E.
| دارایی طولانی مدت | مقدار حمل تنظیم شده | فاکتور تخصیص طرفدار RATA | تخصیص ضرر اختلال | مقدار حمل تنظیم شده |
| دارایی a | 100000 دلار | . 05 | 37،500 دلار | 62. 500 دلار |
| دارایی B | 200000 دلار | . 09 | 67،500 دلار | 132. 500 دلار |
| دارایی C | 600000 دلار | . 27 | 202،500 دلار | 397،500 دلار |
| دارایی D (دارایی اولیه) | 950،000 دلار | . 43 | 322،500 دلار | 627500 دلار |
| دارایی e | 350،000 دلار | . 16 | 120000 دلار | 230000 دلار |
| جمع | 2200،000 دلار | 1. 00 | 750000 دلار | 1, 450, 000 دلار |
CPAها باید برآوردها و روشهای استهلاک دارایی‌ها را بر اساس الزامات نظر شماره APB بررسی کنند. 20، تغییرات حسابداری.
| دارایی طولانی مدت | مقدار حمل تنظیم شده | فاکتور تخصیص طرفدار RATA | تخصیص ضرر اختلال | مقدار حمل تنظیم شده |
| دارایی a | 62. 500 دلار | . 05 | $ (1, 375) | 61125 دلار |
| دارایی C | 397،500 دلار | . 30 | (8250 دلار) | 389250 دلار |
| دارایی D (دارایی اولیه) | 627500 دلار | . 48 | $ (13, 200) | 614300 دلار |
| دارایی e | 230000 دلار | . 17 | $ (4, 675) | 225, 325 دلار |
| جمع فرعی | 1, 317, 500 دلار | 1. 00 | $ (27, 500) | 1, 290, 000 دلار |
| دارایی B | 132. 500 دلار | 27500 دلار | 160000 دلار | |
| جمع | 1, 450, 000 دلار | — | 1, 450, 000 دلار |
یک شرکت باید به طبقه‌بندی دارایی‌های با عمر طولانی که قصد دارد آنها را با روشی غیر از فروش به عنوان دارایی‌های نگهداری شده و مورد استفاده واگذار کند، تا زمانی که واقعاً از شر آنها خلاص شود، ادامه دهد. سایر روشهای دفع عبارتند از: رها کردن، مبادله با یک دارایی مولد مشابه یا توزیع به مالکان در یک اسپین آف.
یک شرکت باید دارایی‌های با عمر طولانی را برای رها شدن یا توزیع به مالکانی که شامل گروهی از دارایی‌ها (و بدهی‌ها) هستند، در صورت سود و زیان به عنوان عملیات متوقف شده گزارش کند. اگر دارایی‌ها جزء جزء نیستند، CPAها باید دفع آنها را به عنوان بخشی از درآمد شرکت از عملیات ادامه دار گزارش کنند.
بیانیه شماره144 بخشی از یک واحد تجاری را به عنوان عملیات و جریان های نقدی تعریف می کند که می تواند به وضوح هم از نظر عملیاتی و هم برای اهداف گزارشگری مالی از بقیه واحد تجاری متمایز شود. یک جزء ممکن است a باشد
بخش قابل گزارش یا یک واحد عملیاتی، همانطور که در بیانیه شماره تعریف شده است. 131.
یک واحد گزارشگری، همانطور که در بیانیه شماره تعریف شده است. 142.
یک شرکت تابعه یا یک گروه دارایی. بیانیه شماره144 گروه دارایی را اینگونه تعریف می کند: "دارایی هایی که باید با هم به عنوان یک گروه در یک معامله واحد واگذار شوند و بدهی هایی که مستقیماً با آن دارایی هایی که در معامله منتقل می شوند مرتبط است."
یک دارایی طولانی مدت که یک شرکت رها خواهد شد ، هنگامی که شرکت از استفاده از آن متوقف می شود ، دفع می شود. یک دارایی بیکار به عنوان رها شده به حساب نمی آید. اگر یک نهاد قصد دارد قبل از عمر مفید تخمین زده شده ، دارایی های طولانی مدت را رها کند ، با دارایی به صورت نگهدارنده و استفاده شده رفتار می کند ، آن را برای اختلال و تجدید نظر در برآورد استهلاک مطابق با نظر شماره آزمایش می کند. 20. استفاده مداوم از چنین دارایی طولانی مدت ، پتانسیل خدمات را نشان می دهد (واحد قابل استفاده است) ، و از این رو ، ارزش منصفانه فقط در شرایط غیرمعمول صفر خواهد بود. در حین استفاده قبل از رها کردن ، شرکت باید دارایی را کاهش دهد تا در صورت اختلاط یا رها کردن ، ارزش حمل آن برابر با ارزش نجات آن باشد. این مقدار نباید کمتر از صفر باشد.
یک دارایی طولانی مدت که به صاحبان توزیع می شود یا برای یک دارایی تولیدی مشابه رد و بدل می شود ، هنگام توزیع یا رد و بدل در نظر گرفته می شود. هنگامی که دارایی به صورت نگهدارنده و مورد استفاده طبقه بندی می شود ، هر آزمایش برای بازپرداخت باید بر اساس استفاده از دارایی برای عمر مفید باقی مانده آن باشد ، با فرض اینکه دفع رخ نخواهد داد. اگر مبلغ حمل بیش از ارزش منصفانه در اختیار باشد ، شرکت باید ضرر اختلال را تشخیص دهد.
دارایی های طولانی مدت فروخته می شود
یک شرکت باید یک دارایی طولانی مدت را که در دوره ای که برای فروش در دوره ای که تمام این معیارها را برآورده می کند ، طبقه بندی کند:
مدیریت با اختیار تصویب اقدامات متعهد به برنامه ای برای فروش.
این دارایی برای فروش فوری در شرایط فعلی خود در دسترس است ، فقط مطابق با شرایطی که معمولاً در هنگام فروش چنین دارایی ها معمول و مرسوم باشد.
این شرکت یک برنامه فعال برای یافتن یک خریدار آغاز کرده است.
فروش محتمل است و پیش بینی می شود انتقال دارایی طی یک سال به عنوان یک فروش تکمیل شده واجد شرایط باشد (برخی از شرایط فراتر از کنترل نهاد وجود دارد که ممکن است زمان اتمام بیش از یک سال را افزایش دهد).
این شرکت به طور جدی در رابطه با ارزش منصفانه فعلی خود ، دارایی را با قیمت مناسب بازاریابی می کند.
اگر شرکت پس از تاریخ ترازنامه، اما قبل از انتشار صورت های مالی، معیارهای فوق را برآورده کند، باید به طبقه بندی دارایی به عنوان دارایی نگهداری شده و استفاده شده ادامه دهد. در یادداشت‌های صورتهای مالی، شرکت باید حقایق و شرایط منتهی به واگذاری مورد انتظار، روش و زمان احتمالی واگذاری و - اگر به طور جداگانه در صورت نشان داده نشده باشد - مبلغ دفتری (های) دفتری را افشا کند. طبقات عمده دارایی ها و بدهی های موجود در گروه واگذاری. اگر شرکت دارایی را برای بازیافت پذیری در تاریخ ترازنامه آزمایش کند، باید این کار را بر اساس نگهداری و استفاده انجام دهد. برآوردهای جریان نقدی آتی مورد استفاده برای آزمون قابلیت بازیافت باید نتایج احتمالی موجود در تاریخ ترازنامه، از جمله فروش آتی را در نظر بگیرد. CPA ها نباید این ارزیابی را برای تصمیم فروش پس از تاریخ ترازنامه تجدید نظر کنند و باید اسناد و شواهد پشتیبان را به موقع برای رویدادهای نزدیک به چنین تاریخی جمع آوری کنند. زیان کاهش ارزش به همان روشی که برای دارایی‌های نگهداری و استفاده می‌شود محاسبه و گزارش می‌شود، زیرا این وضعیت دارایی در تاریخ ترازنامه است.
شرکت‌ها باید ارزش دفتری دارایی‌ها (از جمله سرقفلی) را که بخشی از گروه واگذاری طبقه‌بندی شده به عنوان نگهداری شده برای فروش است که در بیانیه شماره‌ای پوشش داده نمی‌شود، تعدیل کنند. 144 مطابق با سایر GAAPهای قابل اجرا قبل از اندازه گیری ارزش منصفانه گروه. دارایی طولانی مدت نگهداری شده برای فروش باید به کمترین مبلغ دفتری یا ارزش منصفانه آن منهای هزینه فروش اندازه گیری شود - هزینه های مستقیم افزایشی که شرکت متحمل نمی شد اگر تصمیم به فروش نبود. نمونه هایی از این هزینه ها عبارتند از کمیسیون کارگزار، هزینه های قانونی و انتقال عنوان و هزینه های بسته شدن لازم برای انتقال مالکیت. زیان های مورد انتظار آتی از عملیات را حذف کنید. دارایی های طبقه بندی شده به عنوان نگهداری شده برای فروش مستهلک یا مستهلک نمی شوند.
مثال. ABC Corp. در اکتبر سال 1 تصمیم می گیرد که گروه دارایی را که جزء یک واحد تجاری است، کنار بگذارد. تمام الزامات طبقه بندی گروه به عنوان یک دارایی با عمر طولانی که باید از طریق فروش واگذار شود را برآورده می کند. مبلغ دفتری گروه 750, 000 دلار، ارزش منصفانه آن 600, 000 دلار و هزینه تخمینی فروش آن 45, 000 دلار است. زیان شناسایی شده در اکتبر سال 1 750, 000 دلار - (600, 000 تا 45, 000 دلار) = 195, 000 دلار است. مبلغ دفتری جدید 555000 دلار است.
اگر ABC یک شرکت سالانه است، در 31 دسامبر سال 1 باید ارزش منصفانه و هزینه فروش را بررسی کند تا ببیند آیا نیاز به تعدیل مبلغ دفتری گروه دارد یا خیر. اگر در آن تاریخ ارزش منصفانه به 575000 دلار با هزینه تخمینی فروش 45000 دلار کاهش یافته باشد، شرکت 25000 دلار زیان اضافی را شناسایی خواهد کرد. مبلغ دفتری در حال حاضر 530000 دلار است. ABC مجموعاً 220000 دلار ضرر را در صورت درآمد سال 1 خود گزارش می کند. این گروه دفع را در ماه می سال دوم به قیمت 595000 دلار با هزینه 50000 دلار برای فروش به فروش می رساند. درآمد حاصل از واگذاری 545000 دلار است - 15000 دلار بیشتر از ارزش دفتری. ABC این سود را در صورت سود و زیان خود گزارش خواهد کرد، همانطور که در بخش بعدی توضیح داده شد.
گزارش عملیات متوقف شده
اگر واحد تجاری دارای هر دو شرایط زیر باشد، باید نتایج عملیات بخشی را که یا واگذار کرده یا به عنوان نگهداری شده برای فروش در عملیات متوقف شده طبقه بندی کرده است، گزارش دهد:
عملیات و جریان های نقدی جزء در نتیجه واگذاری از عملیات جاری حذف شده یا خواهد شد.
واحد تجاری هیچ گونه دخالت مستمر قابل توجهی در عملیات جزء پس از واگذاری نخواهد داشت.
در دوره ای که واحد تجاری یک جزء را واگذار می کند، صورت سود و زیان یک کسب و کار یا صورت فعالیت یک NPO باید نتایج عملیات آن جزء را به عنوان عملیات متوقف شده گزارش کند. واحد تجاری سود یا زیان ناشی از طبقه بندی جزء را به عنوان نگهداری شده برای فروش یا واگذاری در عملیات متوقف شده شناسایی می کند. اگر گروه واگذاری جزئی از یک واحد تجاری باشد، مانند مثال قبلی ABC، نتایج عملیات جزء (400000 دلار زیان) در عملیات متوقف شده برای سال 1 لحاظ می شود. 1. صورت سود و زیان سال 2 شامل - به عنوان عملیات متوقف شده - عملیات این مؤلفه در ماه ژانویه از طریق واگذاری در ماه مه، با سود 15000 دلاری از واگذاری نیز در اینجا گزارش می شود. عملیات متوقف شده منهای مالیات یا مزایای قابل اعمال باید قبل از اقلام فوق العاده و اثر تجمعی تغییرات حسابداری به عنوان جزئی از درآمد گزارش شود. ABC نتایج عملیات متوقف شده را در صورت سود و زیان سال 1 گزارش خواهد کرد، همانطور که در شکل 4 نشان داده شده است.
یک شرکت باید سود یا ضرر را که تشخیص می دهد هنگام طبقه بندی دارایی که برای فروش یا دفع آن در صورت صورت صورت درآمدی یا در یادداشت ها برگزار می شود ، فاش کند. تنظیمات مربوط به دفع مؤلفه یک نهاد در دوره قبل ، که این شرکت گزارش داد به عنوان عملیات قطع شده ، باید در دوره فعلی به طور جداگانه در عملیات قطع شده طبقه بندی شود.
سود یا ضرر در دارایی طولانی مدت که یک مؤلفه نهاد نیست ، باید قبل از مالیات بر درآمد در بیانیه درآمد ، از درآمد حاصل از ادامه فعالیت ها درآمده باشد. اگر نهاد از زیرنویس مانند "درآمد حاصل از عملیات" استفاده کند ، باید سود یا ضرر در آنجا را شامل شود.
| درآمد حاصل از ادامه کار قبل از مالیات بر درآمد | 4،580،000 دلار | |
| مالیات بر درآمد (نرخ 30 ٪) | 1،374،000 | |
| درآمد حاصل از عملیات ادامه دارد | 3،206،000 دلار | |
| عملیات قطع شده (توجه داشته باشید T) | ||
| ضرر ناشی از عملیات قطعات قطع شده Z (از جمله 220،000 دلار ضرر در طبقه بندی که برای فروش برگزار می شود) | 620،000 | |
| سود مالیات بر درآمد | 186،000 | |
| ضرر در عملیات قطع شده | 434،000 | |
| درآمد خالص | 2،772،000 دلار | |
یک شرکت باید یک دارایی طولانی مدت برای فروش جداگانه در صورتهای مالی خود ارائه دهد. طبقات اصلی دارایی ها و بدهی های موجود برای فروش نباید جبران شود و به عنوان یک مقدار ارائه شود ، آنها باید به طور جداگانه یا در چهره خود بیانیه یا در یادداشت ها فاش شوند.
بیانیه شماره144 یک شرکت را ملزم به افشای اطلاعات در یادداشت ها برای دوره ای می کند که در آن یا یک دارایی طولانی مدت را به فروش می رساند یا آن را به صورت فروش برای فروش طبقه بندی می کند. شرکت ها باید فاش کنند
حقایق و شرایط منتهی به دفع مورد انتظار ، شیوه و زمان بندی احتمالی و در صورت عدم ارائه جداگانه ، مبلغ (های) حمل کلاسهای اصلی دارایی ها و بدهی های موجود در گروه دفع.
ضرر و زیان شناخته شده برای هر نوشتن اولیه یا متعاقب آن به ارزش منصفانه هزینه کمتری برای فروش یا سود بیشتر از ضرر تجمعی که قبلاً برای نوشتن به ارزش عادلانه برای فروش هزینه کمتر شناخته شده بود ، نیست.
سود یا ضرر در فروش دارایی طولانی مدت. CPA ها باید این کار را انجام دهند اگر این دستاوردها و ضررها به طور جداگانه بر اساس صورت درآمد ، عنوان در بیانیه درآمد یا بیانیه فعالیت ها ارائه نشوند.
در صورت لزوم ، درآمد و سود یا ضرر پیش پرداخت در عملیات قطع شده گزارش شده است.
در صورت کاربرد ، بخشی که دارایی طولانی مدت تحت بیانیه شماره گزارش می شود. 131
اگر یک نهاد تصمیم بگیرد که یک دارایی طولانی مدت را که قبلاً برای فروش طبقه بندی شده بود ، بفروشد ، یا دارایی یا مسئولیت را از یک گروه دفع حذف کند ، باید در یادداشت ها حقایق و شرایط منتهی به تغییر در برنامه و تأثیر آن را توصیف کند. عملیات برای آن دوره و هر دوره قبلی ارائه شده است.
اجرای و تاریخ مؤثر
نمودار نمودار در نمایشگاه 5 فرایندی را برای اجرای مفاد بیانیه شماره به CPA ارائه می دهد. 144. بیانیه جدید برای صورتهای مالی صادر شده برای سالهای مالی آغاز شده پس از 15 دسامبر 2001 و دوره های موقت در آن سالهای مالی مؤثر است. FASB کاربرد اولیه را تشویق می کند.< Pan> اگر یک نهاد تصمیم بگیرد که یک دارایی طولانی مدت را که قبلاً برای فروش طبقه بندی شده بود ، بفروشد ، یا دارایی یا مسئولیت را از یک گروه دفع حذف کند ، باید در یادداشت ها حقایق و شرایط منتهی به تغییر در برنامه و تغییر در برنامه را توصیف کند. تأثیر آن در عملیات برای آن دوره و هر دوره قبلی ارائه شده است.
