قانون انگشت شست برای بازده متوسط بورس

بازده واقعی شما به چندین عامل مختلف بستگی دارد

بن لوتی از سال 2013 در مورد امور مالی شخصی می نویسد و به مردم کمک می کند تا درک کنند که چگونه بیشترین پاداش کارت اعتباری را کسب می کنند و تصمیمات مالی هوشمندانه می گیرند. وی از جمله دیگران برای Nerdwallet ، Hero Loan Hero ، US News & World Report و Bankrate نوشت.

Chip Stapleton یک دارنده مجوز سری 7 و سری 66 است ، امتحان CFA سطح 1 را پشت سر گذاشت و نامزد CFA سطح 2 است. او ، و دارای مجوز زندگی ، تصادف و بیمه درمانی در ایندیانا است. وی تجربه هشت سال در امور مالی ، از برنامه ریزی مالی و مدیریت ثروت گرفته تا امور مالی شرکت ها و FP& A دارد.

از سال 1926 ، میانگین بازده سالانه بورس تقریباً 10 ٪ بوده است. به همین دلیل ، هنگام ارزیابی و هدف قرار دادن عملکرد برای سرمایه گذاری های بلند مدت ، یک معیار در نظر گرفته شده است.

معیارها یا قوانین انگشت شست می توانند در برنامه ریزی مالی مفید باشند زیرا آنها ایده ای را در مورد اینکه آیا شما در مسیر صحیح هستید ، ارائه می دهند. آنها برای انجام تقریبی و تخمین های سریع مفید هستند اما ممکن است همیشه متغیرهای مهم را به خود اختصاص ندهند. این که آیا قانون 10 ٪ انگشت شست معیار خوبی برای سبد خرید شما است به عوامل مختلفی از جمله تحمل ریسک شما ، افق زمانی و موارد دیگر بستگی دارد.

غذای اصلی

• بورس سهام تقریباً 100 درصد نرخ سالانه 10 ٪ را برای تقریباً 100 سال بازگرداند.
• شما می توانید از این میانگین استفاده کنید تا میزان سرمایه گذاری در سهام را برای رسیدن به اهداف مالی بلند مدت و همچنین میزان پس انداز فعلی شما در آینده چقدر سرمایه گذاری کنید.
• معیار فقط یک مکان شروع است. شما باید عوامل دیگری ، از جمله سرمایه گذاری های موجود در آن ، تحمل شما در برابر ریسک ، چه مدت سرمایه گذاری برای تورم و مالیات را در نظر بگیرید.
• عملکرد گذشته نتایج آینده را تضمین نمی کند.

قانون انگشت شست در مورد بازده متوسط بورس چیست؟

میانگین بازده بازار سهام در طی نزدیک به یک قرن 10 ٪ بوده است. در نتیجه ، سرمایه گذاران غالباً از این امر به عنوان یک قاعده شست استفاده می کنند تا تعیین کنند که سرمایه گذاری های خودشان در آینده یا چه مقدار برای پس انداز آنها برای رسیدن به یک هدف سرمایه گذاری نیاز دارند.

این قانون انگشت شست از کجا می آید؟

قانون 10 ٪ انگشت شست نشان دهنده میانگین بازده تاریخی سالانه بورس سهام است که به طور معمول با عملکرد شاخص S& P 500 اندازه گیری می شود. این شاخص عملکرد 500 از بزرگترین شرکت های ایالات متحده را در 11 بخش دنبال می کند و نشان دهنده سلامت بازار به طور کلی است. از آنجا که S& P 500 تا سال 1957 معرفی نشده بود ، از شاخص 90 استاندارد و فقیر قبل از آن استفاده می شد.

نحوه استفاده از میانگین بازده بورس

از آنجا که قانون 10 ٪ براساس چندین دهه داده است ، سالهاست که بورس سهام کمتر از 10 ٪ (و همچنین تعداد زیادی از بازگشت آن) بازگشت. به همین دلیل فقط باید برای اهداف برنامه ریزی بلند مدت مانند پس انداز بازنشستگی یا آموزش فرزندتان استفاده شود. با استفاده از آن ، می توانید پیش بینی کنید که سرمایه گذاری های اولیه و متعاقب آن چه مقدار ممکن است به این مقدار باشد ، و همچنین برای جمع آوری مبلغ هدف ، چه میزان برای صرفه جویی در سالانه نیاز دارید.

به عنوان مثال ، اگر هدف شما این است که در مدت 30 سال یک میلیون دلار برای بازنشستگی در دسترس داشته باشید و از این قانون شست برای تخمین میانگین بازده سالانه خود استفاده می کنید ، می توانید محاسبه کنید که برای رسیدن به آن هدف چقدر نیاز به سرمایه گذاری در سهام دارید.

در این حالت ، با نرخ بازده سالانه 10 ٪ ، باید هر ماه 507 دلار سرمایه گذاری کنید. جالب اینجاست که اگر 10 سال زودتر این کار را انجام داده اید ، برای رسیدن به هدف خود باید فقط 189 دلار هر ماه (2،268 دلار در هر سال) هزینه کنید. این امر نه تنها نشان دهنده کاربرد قانون 10 ٪ است ، بلکه حتی بیشتر از این مهم است که وقتی جوان هستید و از علاقه های مرکب استفاده می کنید ، صرفه جویی کنید.

اما چندین عامل می توانند بر بازگشت شما تأثیر بگذارند. شاید مهمترین انتخاب سرمایه گذاری شما باشد که تحت تأثیر افق زمانی و تحمل ریسک شما خواهد بود. هزینه های مدیریتی ، هزینه ها و مالیات نیز بر بازده متوسط شما تأثیر می گذارد ، در حالی که تورم باعث کاهش قدرت خرید شما می شود و از این طریق بازده مؤثر شما را کاهش می دهد.

افق زمانی

بازده متوسط 10 ٪ بازده سهام بر اساس چندین دهه داده است ، بنابراین اگر قصد بازنشستگی را دارید که در 20 تا 30 سال اتفاق می افتد ، این یک نقطه شروع معقول است. با این حال ، این همچنین بر اساس عملکرد بازار یک سبد سهام 100 ٪ است. به عبارت دیگر ، اگر به بازگشت مشابهی در نمونه کارها خود امیدوار هستید ، با سرمایه گذاری کامل در سهام ، شانس خود را بهبود می بخشید.

اما اگر افق زمانی شما بسیار کوتاه تر است - می گویند ، شما در پنج سال آینده بازنشسته می شوید - باید انتظارات خود را تنظیم کنید (و تخصیص دارایی نمونه کارها خود).

این به این دلیل است که بازده کوتاه مدت بازار سهام به ندرت با میانگین بلندمدت مطابقت دارد. به عنوان مثال، در سال 2008، S& P 500 به دلیل بحران مالی 39 درصد سقوط کرد. سال بعد 30 درصد افزایش یافت. در واقع، اگر از ابتدای سال 2004 تا 2008 به مدت پنج سال در S& P 500 سرمایه گذاری می کردید، پورتفوی شما سالانه 2. 26٪ (هر سال) از دست می داد. اگر برای پنج سال منتهی به سال 2009 در آن حضور داشته باشید، هر سال به طور میانگین فقط 0. 55 درصد افزایش داشته اید.

معیار 10% نباید برای دستیابی به اهداف مالی فوری تر با جدول زمانی کوتاه تر، مانند پس انداز برای ماشین یا تعطیلات استفاده شود.

به همین دلیل است که قانون 10 درصد برای افق‌های زمانی کوتاه‌تر کار نمی‌کند. اگر در بلندمدت سرمایه‌گذاری نمی‌کنید، بهتر است سرمایه‌گذاری‌هایی را انتخاب کنید که نوسانات کمتری دارند (کمتر مستعد نوسانات گسترده بازار هستند) و محافظه‌کارانه‌تر هستند تا اطمینان حاصل کنید که در زمان نیاز شما وجود خواهند داشت، که معمولاً به معنای پایین‌تر بودن درازمدت است. برمی گرداند.

درو کاوانا، یک CFP و نایب رئیس شرکت مشاوره ثروت Odyssey Group Wealth، مثالی ارائه کرد: «والدین جدید می توانند در اوایل زندگی فرزندانشان هنگام پس انداز برای دانشگاه، ریسک بیشتری را متحمل شوند. اما با نزدیک‌تر شدن صورت‌حساب شهریه، آن‌ها می‌خواهند مطمئن شوند که پس‌اندازشان به نوسانات بازار آسیب‌پذیر نیست.»

ریسک پذیری

در حالی که مدت زمان سرمایه گذاری شما بر تخصیص دارایی پرتفوی شما تأثیر می گذارد، تحمل ریسک شما نیز تأثیر می گذارد، یا اینکه چقدر می توانید سود و زیان بزرگ را مدیریت کنید. این به این دلیل است که تحقق سودهای بلندمدت به ماندن در بازار، از طریق فراز و نشیب، درازمدت بستگی دارد. به عبارت دیگر، در زمانی که در حال از دست دادن پول هستید، بیش از حد واکنش نشان ندهید و نفروشید و سپس سعی کنید زمان بازگشت را مشخص کنید.

"خرید و نگه دارید" در این زمینه به این معنی نیست که نمی توانید نمونه کارها را در صورت نیاز مجدداً تخصیص دهید. بلکه به این معنی است که با وجود فراز و نشیب ها در بازار سرمایه گذاری می کنید.

هرچه میزان تحمل شما برای ریسک بالاتر باشد، تحمل نوسانات گسترده بازار و مقاومت در برابر تمایل به فروش برای شما آسان تر خواهد بود. با این حال، اگر تمایل کمتری به ریسک دارید، به طوری که ضررهای بزرگ می تواند شما را در شب بیدار نگه دارد یا به شما انگیزه دهد که دارایی های خود را نقد کنید، تخصیص سبد محافظه کارانه تر منطقی تر است - به این معنی که به طور ایده آل ایمن تر است و برای تجربه نکردن طراحی شده است. زیان (یا سود) عمده. این را می توان با افزودن سرمایه گذاری های با درآمد ثابت به پرتفوی خود، مانند اوراق قرضه و صندوق های اوراق قرضه، سی دی ها و صندوق های بازار پول انجام داد.

اما اگر سرمایه گذاری های با درآمد ثابت را به نمونه کارها خود اضافه کنید ، باید انتظارات خود را در مورد بازده های پیش بینی شده به سمت پایین تنظیم کنید. به عنوان مثال ، یک نمونه کارها "متعادل" که 50 ٪ سهام و 50 ٪ درآمد ثابت دارد ، از سال 1926 به طور متوسط 8. 3 ٪ بازده سالانه داشته است.

مالیات

بسته به نوع حساب شما و همچنین چه مدت سرمایه گذاری های فردی را در اختیار دارید ، مالیات می تواند ارزش بازده شما را کاهش دهد. اگر یک حساب کارگزاری مشمول مالیات داشته باشید ، نرخ مالیات بر درآمد عادی را در مورد سود حاصل از سرمایه گذاری هایی که کمتر از یک سال دارید پرداخت خواهید کرد-این موارد سود سرمایه کوتاه مدت نامیده می شود. اما برای سرمایه گذاری های بیش از یک سال ، شما بسته به براکت مالیاتی خود ، نرخ مالیات بر سود بلند مدت پایین مدت را پرداخت می کنید-بین 0 ٪ و 20 ٪.

به عنوان مثال ، فرض کنید شما 100 دلار برای فروش سهام خود را با قیمت 1000 دلار و کمتر از یک سال نگه داشته اید. اگر در براکت مالیات بر درآمد 22 ٪ هستید ، می توانید 22 دلار برای سود کوتاه مدت بپردازید ، از این طریق سود خالص خود را به 78 دلار و بازده خالص خود در آن سهام از 10 ٪ به 7. 8 ٪ برای آن سال کاهش می دهید. اگر در عوض سود طولانی مدت بود (شما بعد از یک سال فروخته اید) ، اگر نرخ سود سرمایه بلند مدت شما 15 ٪ باشد ، 15 دلار پرداخت می کنید ، بازده خالص شما را به 8. 5 ٪ کاهش می دهد.

به همین دلیل بهتر است اگر در حال صرفه جویی در یک هدف بلند مدت مانند بازنشستگی هستید ، از حساب های مربوط به مالیات مانند IRAS و/یا یک برنامه بازنشستگی کار مانند 401 (k) استفاده کنید. در این حسابها ، دستاوردها مالیات نمی شوند ، که به آن دستاوردها اجازه می دهد تا بازده "بدون مالیات" را تجربه کنند که می تواند بازده قانون 10 ٪ را تقریبی کند.

اگرچه سود در IRA های سنتی و حساب های 401 (k) مالیات نمی گیرند ، شما مالیات بر درآمد عادی را در برداشت ها پرداخت خواهید کرد. از طرف دیگر ، حساب های Roth برداشت های واجد شرایط را مالیات نمی دهند ، اما شما با دلار پس از مالیات کمک می کنید.

اگر به شخصی برای مدیریت نمونه کارها خود پرداخت می کنید ، دقیقاً مانند مالیات ، هزینه هایی که می پردازید نیز بازده شما را کاهش می دهد. هزینه های مدیریتی بسته به نوع خدمات مورد نیاز و بنگاه مورد استفاده شما متفاوت است.

اما حتی اگر نمونه کارها خود را مدیریت کنید ، احتمالاً نسبت هزینه صندوق متقابل را پرداخت می کنید ، که هزینه های صندوق های متقابل برای مدیریت و مدیریت صندوق ، بازاریابی و توزیع است. در سال 2019 ، میانگین نسبت هزینه صندوق متقابل 0. 45 ٪ بود.

برای اینکه ایده ای در مورد چگونگی کاهش هزینه های کوچک از بازده مورد انتظار شما داشته باشید ، بگذارید 10،000 دلار سرمایه گذاری صندوق متقابل را در یک حساب بازنشستگی با مالیات در نظر بگیریم. ما فرض خواهیم کرد که نسبت هزینه صندوق 0. 45 ٪ و میانگین بازده بازار سالانه شما 10 ٪ است. پس از 30 سال ، این سرمایه گذاری به 154302 دلار افزایش می یابد. با این حال ، اگر این صندوق باشد ، مثلاً ETF با نسبت هزینه 0. 10 ٪ ، همان سرمایه گذاری پس از 30 سال 169،797 دلار ارزش دارد - این 15495 دلار بیشتر است.

فقط به این دلیل که یک مشاور بیشتر هزینه می کند ، به این معنی نیست که شما خدمات بهتری خواهید داشت. قبل از اینکه در یک مشاور مستقر شوید تا با او کار کنید.

دانه نمک

حتی اگر حداقل 10 سال در یک حساب مالیاتی در یک حساب مالیاتی سرمایه گذاری کنید و سرمایه گذاری هایی را با هزینه های بسیار پایین انجام دهید ، نتایج شما هنوز هم ممکن است با بازده معیار 10 ٪ متفاوت باشد. چرا؟دلایل کمی وجود دارد.

بخش ها و سهام مختلف بازار بازده متفاوتی دارند

به عنوان مثال ، میانگین بازده سالانه 10 ساله برای شاخص اختیاری مصرف کننده S& P 500 و شاخص انرژی S& P 500 به ترتیب 17. 02 ٪ و-1. 67 ٪ است.

زمان بندی بازار بر بازگشت شما تأثیر می گذارد

بازده شما بستگی به زمان ورود به سهام یا صندوق و مدت زمان سرمایه گذاری برای آن دارد.

به عنوان مثال ، بیایید بگوییم که شما یک سرمایه گذار پرخاشگر با تحمل بالایی برای ریسک هستید.

شما تصمیم می گیرید در صندوق سرمایه گذاری کنید که شاخص بازارهای نوظهور MSCI را ردیابی کند ، که دارای 27 شرکت بزرگ و میانی در 27 کشور "بازار نوظهور" است. اگر این صندوق دقیقاً آن را آینه می کند و در سال 2009 وارد آن شده اید ، به طور متوسط بازده سالانه 12. 35 ٪ تا سال 2020 را مشاهده می کنید (برای هزینه های مدیریتی حساب نمی شود). اما در عوض ، فرض کنید شما دو سال بعد ، در سال 2011 ، در سال 2011 قرار گرفتید. پس از آن میانگین بازده سالانه شما کمتر از نیمی از 5/5 درصد بود.

تورم به ارزش بازگشت شما می خورد

تورم بر قدرت خرید درآمد شما تأثیر خواهد گذاشت. با گذشت زمان ، آنچه می توانید با یک دلار خریداری کنید ، معمولاً کمتر از آنچه امروز است. به عنوان مثال ، اگر بازده 10 ٪ بورس را برای نرخ تورم 3 ٪ تنظیم کنید ، نرخ واقعی بازده در واقع 7 ٪ است.

عدم اطمینان ممکن است تصمیمات سرمایه گذاری محافظه کارانه تری را هدایت کند

همچنین ، مهم است که به یاد داشته باشید که این ادعا قدیمی است که عملکرد گذشته نتایج آینده را تضمین نمی کند. به همین دلیل ، مشاوران مالی ممکن است در طی مراحل برنامه ریزی از فرضیات محافظه کارانه تری استفاده کنند.

کاواناگ گفت: "اگر بازده بازار را بیش از حد ارزیابی کنیم و هزینه زندگی یا تورم را دست کم بگیریم ، می تواند به طرز چشمگیری بر زندگی مشتری تأثیر بگذارد.""من نمی خواهم کسی باشم که به مشتری بگویم که آنها باید در بازنشستگی شغل بگیرند زیرا تخمین های ما خیلی گلگون بود."

رویکرد محافظه کارانه ممکن است به کمک های بالاتری نیاز داشته باشد ، اما اگر بازار به بازده گذشته خود عمل نکند ، می تواند از کمبود جلوگیری کند.