بازار نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه در میان افزایش نرخ بهره ، نیاز به پشتیبانی دارند

از آنجا که بانک های مرکزی در سراسر جهان نرخ بهره را در میان پشت سر هم تورم جهانی افزایش می دهند ، یک منطق بی امان حاکی از آن است که بسیاری از اقتصادهای خارجی ممکن است قبل از اتمام چرخه پیاده روی فدرال رزرو ، دست و پنجه نرم کنند. اقتصاد ایالات متحده علیرغم اقدامات فدرال رزرو تا به امروز ، قدرت خود را نشان می دهد ، بنابراین نرخ بهره ایالات متحده (و دلار آمریکا) قبل از دستیابی به فدرال فدرال ، به کندی داخلی کافی برای کاهش تورم افزایش می یابد. اما سایر اقتصادها ، به ویژه اقتصادهای در حال ظهور و در حال توسعه اقتصادهای در حال توسعه (EMDES) ، به رکود نزدیکتر هستند.

این اقتصادها اکنون توسط جریان سرمایه و در بعضی موارد استهلاک ارزی نزدیک یا فراتر از سطوح است که آخرین بار در اوج وحشت مارس 2020 حاکم است (شکل 1 را ببینید). بسیاری از این اقتصادها که هنوز هم در میراث همه گیر کار می کنند ، به زودی می توانند با بحران هایی روبرو شوند که سیستم مالی بین المللی همچنان مجهز به آن است که به روشی منظم از عهده آن برآید. اکنون زمان کشورهای ثروتمندتر است - گروه بندی که اغلب از آن به عنوان "غرب" یاد می شود - برای پشتیبانی بیشتر از اقتصاد جهانی ، و انجام این کار به نفع آنهاست.

Emdes با یک تهدید مضاعف روبرو است

EMDE ها باید در شرایط کلان اقتصادی ، یک ضربه دو برابری را جذب کنند. آنها پس از پیشرفت چشمگیر در مهار تورم طی دهه های اخیر ، آنها در حال افزایش نرخ بهره داخلی برای جلوگیری از ورود دوباره تورم هستند. در عین حال ، قدردانی دلار و طرف مقابل آن ، استهلاک ارزهای EMDE ، ظرفیت مالی وام گیرندگان EMDE را با بدهی های دلار بدتر می کند و در عین حال باعث تسریع در تورم قیمت واردات نیز می شود.

این افزایش قیمت واردات باعث کاهش ارزش واقعی درآمد ، به تورم کلی داخلی می شود و باعث افزایش انقباض بیشتر در نرخ بهره می شود. در سطح جهان ، انقباض پولی هماهنگ در پاسخ به دلار قوی ، رکود اقتصادی جهانی غیر ضروری را به خطر می اندازد. علائم استرس روشن برای EMDE در بازارهای مالی ظاهر می شود ، به عنوان مثال ، در افزایش قیمت بدهی های حاکمیتی از پیش فرض (شکل 2 را ببینید).

گزینه های خط مشی محدود هستند

EMDE ها چه گزینه های خط مشی دارند؟مواردی که در دسترس هستند ممکن است اثربخشی محدودی داشته باشند و با تجارت قابل توجهی همراه باشند ، اگرچه برخی از EMDE ها در حال حاضر آنها را دنبال می کنند. یکی از گزینه ها مداخله ارزی است ، یعنی فروش ذخایر ارز سخت (بیشتر دلار) برای ارز داخلی ، با هدف مقاومت در برابر استهلاک آن. با این حال ، بسیاری از EMD ها برای الهام بخشیدن به اعتماد به نفس به قفسه سینه های جنگی قابل توجه متکی هستند و می توانند در نبردهای طولانی علیه یک دلار قوی ، از طریق حجم زیادی از دارایی های خود بسوزند.

رویکرد دوم کنترل سختگیرانه تر در جریان سرمایه های مالی خواهد بود. اما این مسیر نیز با هزینه ها همراه است. Emdes که جریان های غیرقانونی را محکم تر می کند ، با خسارت شهرت روبرو خواهد شد که باعث می شود دسترسی آینده آنها به بازارهای سرمایه بین المللی بدتر شود. ممنوعیت هایی که منحصراً هدف قرار دادن جریان های ساکنین را هدف قرار می دهد ، ممکن است ضمن تحمیل هزینه های قابل توجه اداری و سیاسی داخلی ، مزایای محدودی داشته باشد.

پاسخ های مالی ضد چرخه قوی بیشتر با توجه به سطح بدهی های حاکم بر بالاتر در همه جا از جدول خارج است.

کشورهای ثروتمند چگونه می توانند کمک کنند

بانک های مرکزی در سراسر جهان صحیح بوده اند که اقدامات قاطع علیه تورم انجام دهند - به ویژه کشورهای ثروتمند ، که برای قدردانی از تهدید تورمی نسبت به بسیاری از EMDE ها کندتر بودند. در نهایت ، عدم موفقیت بانکهای مرکزی در ایالات متحده و سایر کشورهای ثروتمند در حاوی تورم اکنون هزینه های عظیمی را در سراسر جهان تحمیل می کند. اما تقارن تأخیر آنها برای افزایش نرخ در یک برنامه شتاب ، مجبور به سفت شدن سریع مالی بر روی EMDES است.

با افزایش فشار بر این کشورها ، کشورهای ثروتمند می توانند اقدامات مختلفی را انجام دهند که باعث کاهش تجارت Emdes می شود در حالی که از نظر مادی نبرد با تورم جهانی را تضعیف نمی کند.

• مسیری که به طور جمعی توافق شده و به طور عمدی از افزایش نرخ بهره ، از جمله فدرال رزرو ، امکان پذیر و معتبر در مورد تورم را فراهم می کند که خطر ابتلا به رکود اقتصادی عمیق را کاهش می دهد. بانک های مرکزی می توانند در صورت مبادله حرکات برنامه ریزی شده خود و همچنین پاسخ های احتمالی آنها به حرکات دیگران ، تصمیمات آگاهانه ای را اتخاذ کرده و از نتایج گدا-همسایه خودداری کنند.
• تمدید خطوط سوآپ ارز فدرال رزرو در مارس 2020 نقش کلیدی در محدود کردن خروج شدید سرمایه و کاهش ارزش پول ناشی از مرحله اولیه همه‌گیری داشت. بار دیگر زمان آن فرا رسیده است که طیف وسیعی از بانک های مرکزی کشورهای ثروتمند خطوط سوآپ را به مجموعه وسیعی از EMDE ها گسترش دهند. خطوط سوآپ به طور موثر ذخایر ارزی موجود را گسترش می دهند و در عین حال نشان دهنده حمایت جامعه بین المللی است.
• کشورهای ثروتمندتر می توانند در برخی از بازارهای ارز EMDE برای خرید اوراق قرضه EMDE پس از مشورت با کشورهای صادرکننده مداخله کنند. آدام پوزن و من این تاکتیک را در آوریل 2020 پیشنهاد کردیم، زیرا ممکن است بازارهای بی‌نظم دلار را به ارتفاعات استراتوسفر سوق دهد، اما کاهش عظیم پولی و مالی توسط بانک‌های مرکزی با اقتصاد پیشرفته، مهم‌تر از همه فدرال رزرو، به سرعت تعادل را در بازارهای ارز EMDE بازگرداند. اکنون بار دیگر با خطر بی نظمی بازارها مواجه هستیم. با توجه به اندازه و نقدینگی کوچکتر بازارهای EMDE، معاملات رسمی نسبتاً متوسط کشورهای ثروتمند می تواند تأثیرات مثبت قابل توجهی داشته باشد، در حالی که احتمالاً سود سرمایه در خرید ارزهای بیش از حد فروش را نیز خالص می کند. تأثیرات مثبت نه تنها شامل نرخ ارز قوی تر، بلکه حق بیمه ریسک اوراق قرضه پایین تر است، که با انقباض فدرال رزرو در EMDE ها افزایش می یابد.
• در درازمدت، سهامداران عمده صندوق بین المللی پول باید از منابع کافی برای این جزء اصلی شبکه ایمنی مالی جهانی اطمینان حاصل کنند. آنها باید به سرعت شانزدهمین بررسی کلی سهمیه ها را با افزایش منابع سهمیه ای و همچنین نمایندگی اقتصادهای نوظهور و کم درآمد در هیئت مدیره صندوق تکمیل کنند.

و چرا باید

چنین اقدامات کم هزینه ای به وضوح به نفع کشورهای ثروتمندتر خواهد بود. بدیهی است که یک رکود غیرضروری شدید جهانی اقتصادهای غربی را به سمت خود کشانده است. جدا از هزینه‌های صرفاً اقتصادی، هزینه‌های سیاسی در شرایط کنونی که دو قطبی‌سازی سیاسی بالاست، زیاد خواهد بود. سیستم تجارت جهانی نیز در معرض خطر است، همانطور که در دوران افزایش شدید دلار در اوایل دهه 1980 (که منجر به توافق پلازا در سال 1985 شد). به عنوان مثال، در ایالات متحده، انقباضات پولی در مقایسه با خدمات به شدت در بخش تولید قابل تجارت کاهش می یابد، که نشان می دهد تنش های تجاری شدیدتر ممکن است قبل از اینکه فدرال رزرو به کندی گسترده تر ایالات متحده دست یابد، ظاهر شود.

همچنین یک دلیل مهم ژئوپلیتیکی برای غرب وجود دارد. پرخاشگری روسیه در اوکراین به ترتیب خطر قطعه قطعه شدن اقتصادی جهانی را در بلوک هایی با محوریت محور ایالات متحده و اروپایی و چین برجسته و تسریع کرده است. ایالات متحده قبل از سایر کشورها به روند رشد قبل از کاون-19 خود بازگشت ، تا حدودی از یک محرک مالی گسترده با تأثیراتی که فراتر از مرزهای ایالات متحده است. کشورهای فقیر در همه جا آسیب های اقتصادی بیشتری از جنگ روسیه و اوکراین و پاسخ غربی ها متحمل می شوند ، اما توجیه می شود که پاسخ برای حفظ اصول پس از جنگ نظم بین المللی است. اما محافظت از این نظم و همچنین ادغام اقتصادی جهانی که طی دهه های گذشته به دست آمده است ممکن است به حفظ اقتصادهای بازار در حال ظهور و کم درآمد بستگی داشته باشد.

خدمات لب برای تصدیق وضعیت EMDES کافی نخواهد بود. با این حال ، پشتیبانی از سیاست کمک خواهد کرد - به ویژه در صورت پیگیری اقدامات مشخص و پشتیبانی از سایر بحران های جهانی (به ویژه در آب و هوا ، امنیت غذایی و سلامت) که خواستار اقدامات فوری جمعی نیز هستند.