نماد پیوند ایمیل تصویری از یک لینک زنجیره ای. این یک URL لینک وب سایت را سیماب می کند.
کسانی که قراردادهای گزینه ای را خریداری می کنند ، اساساً شرط می بندند که قیمت دارایی کاهش می یابد. Witthaya Prasongsin/Getty
- گزینه Put چیست؟
- چگونه گزینه ها کار می کنند؟
- نمونه ای از گزینه Put
- گزینه در مقابل تماس را قرار دهید
- نحوه خرید گزینه های Put Put
- خط پایین
کارشناسان خودی بهترین محصولات و خدمات را برای کمک به تصمیم گیری هوشمندانه با پول شما انتخاب می کنند (در اینجا چگونه است). در بعضی موارد ، ما از شرکای خود کمیسیون دریافت می کنیم ، با این حال ، نظرات ما خودمان است. شرایط مربوط به پیشنهادات ذکر شده در این صفحه است.
- گزینه های قرار داده شده قراردادهایی هستند که به سرمایه گذاران امکان می دهد تعداد مشخصی از اوراق بهادار را با قیمت از پیش تعیین شده در یک بازه زمانی مشخص بفروشند.
- آنها هنگامی خریداری می شوند که یک معامله گر انتظار داشته باشد که دارایی زیرین گزینه سقوط کند.
- در بیشتر موارد ، شرکت های کارگزاری نیاز دارند که سرمایه گذاران برای خرید گزینه ها درخواست و تأیید کنند.
تلاش برای پیش بینی سقوط بازار سهام بعدی مانند یک سنت سالانه وال استریت است. در سال 2016 ، برخی پیش بینی کردند که 50 ٪ افت بازار وجود دارد. در سال 2017 ، سرمایه گذار افسانه ای جیم راجرز پیش بینی کرد که ما شاهد "بدترین تصادف در طول عمر ما" خواهیم بود.
هیچ یک از این پیش بینی ها تقریباً به اندازه تاریک نبودند. با وجود این ، این بدان معنا نیست که این مشکلات اقتصادی دردناک تر است. بیشتر سرمایه گذاران می دانند که بورس سهام مراحل گسترش و انقباض را طی می کند.
اما اگر راهی برای کسب درآمد حتی در هنگام سقوط بازار وجود داشته باشد ، چه می شود؟این جایی است که گزینه های Put به یک ابزار مالی مفید تبدیل می شوند.
گزینه Put چیست؟
گزینه قرار داده شده قراردادی است که به مالک حق می دهد حق (اما نه تعهد) بتواند دارایی را با قیمت از پیش تعیین شده ، معروف به قیمت اعتصاب بفروشد. کسانی که قراردادهای گزینه ای را خریداری می کنند ، اساساً شرط می بندند که قیمت دارایی کاهش می یابد. هرچه قیمت دارایی زیرین کاهش یابد ، می تواند با ارزش تر قرارداد گزینه شود.
کاساندرا کامینگز ، یک مشاور سرمایه گذاری ثبت شده و بنیانگذار انجمن سهام و استیلتوس گفت: "به طور خلاصه ، قراردادهای گزینه ها به شما امکان می دهند از اجاره سهام بدون داشتن سهام در واقع سود کسب کنید."
چگونه گزینه ها کار می کنند؟
هر قرارداد گزینه ای ، 100 سهم از دارایی های زیرین را نشان می دهد ، اما سرمایه گذاران برای خرید یا فروش یک محصول نیازی به مالکیت سهام ندارند.
وقتی گزینه خریداری می شود ، خریدار آنچه را که حق بیمه نامیده می شود پرداخت می کند. حق بیمه حداکثر مبلغی است که خریدار گزینه می تواند در تجارت از دست بدهد. این امر به این دلیل است که گزینه ها تاریخ انقضا دارند. در صورت عدم معامله و یا اعمال شده در تاریخ انقضا ، قرارداد بی ارزش خواهد شد. گزینه های Put برای سهام ، ETF ، نقره و موارد دیگر در دسترس است.
با افزایش قیمت سهام سهام ، گزینه ها با ارزش تر می شوند و با افزایش قیمت سهام ، ارزش خود را از دست می دهند. به طور کلی ، با نزدیک شدن به تاریخ انقضا ، مقدار یک گزینه Put نیز می تواند کاهش یابد. این به عنوان پوسیدگی زمان شناخته می شود. برای به حداقل رساندن این Cummings پیشنهاد می کند که قراردادهای خرید حداقل 45-60 روز انجام شود.
فرایند تعیین سودآوری یک گزینه با استفاده از ارزش ذاتی یافت می شود. با کم کردن قیمت دارایی زیرین از قیمت اعتصاب ، ارزش ذاتی برای گزینه Put محاسبه می شود. به عنوان مثال ، قیمت اعتصاب 100 دلار و قیمت فعلی 80 دلار است. این باعث می شود ارزش ذاتی 20 دلار باشد.
نکته سریع: فرمول برای تعیین مقدار ذاتی یک گزینه ، سود را در نظر نمی گیرد ، که با کم کردن هزینه حق بیمه محاسبه می شود.
نمونه ای از گزینه Put
پس از انجام برخی تحقیقات ، بیایید بگوییم که شما به این نتیجه رسیده اید که سهام شرکت ABC زیر 100 دلار برای هر سهم سقوط خواهد کرد ، جایی که شرکت داستانی ما در حال حاضر تجارت می کند. با خرید گزینه ای با قیمت 5 دلار ، اکنون حق دارید 100 سهم را با 100 دلار در هر سهم بفروشید.
اگر سهام شرکت ABC به 80 دلار کاهش یابد ، می توانید این گزینه را اعمال کنید و 100 سهم را با 100 دلار در هر سهم بفروشید و در نتیجه سود کل 1500 دلار باشد. شکسته ، این سود 20 دلار منهای حق بیمه 5 دلار است که برای این گزینه پرداخت می شود ، که با 100 سهم ضرب شده است.
اگر 100 سهام سهام ندارید ، می توانید قرارداد گزینه را به یک خریدار دیگر بفروشید. این عمل به سادگی به عنوان تجارت گزینه ها شناخته می شود.
نکته سریع: گزینه ها یک دسته از مشتقات مالی هستند ، این به این دلیل است که ارزش آنها تا حدودی با ارزش دارایی زیرین تعیین می شود.
اگر شرکت زیر قیمت اعتصاب معامله می‌کند (در مثال ما قیمت اعتصاب 100 دلار بود) پس اختیار معامله «در پول» (ITM) است، این به این دلیل است که دارنده اختیار در صورت اعمال اختیار سود خواهد دید. خارج از پول (OTM) برعکس به این معنی است که قیمت فعلی سهام بالاتر از قیمت اعتصاب است. در مثال ما، هر قیمتی بالاتر از 100 دلار به این معنی است که گزینه در حال حاضر پولی ندارد. در نهایت، شما یک اختیار فروش دارید که می تواند "در پول" (ATM) باشد، به این معنی که قیمت فعلی سهام بسیار نزدیک یا برابر با قیمت معامله است.
گزینه قرار دادن در مقابل گزینه تماس
در نظر بگیرید که گزینه های فروش و اختیار خرید به عنوان دو روی یک سکه با ویژگی های مربوطه آنها اساساً معکوس شده اند. اگر سرمایه‌گذار احساس کند سهام افزایش می‌یابد، ممکن است یک اختیار خرید بخرد. اگر احساس کنند قیمت کاهش خواهد یافت، ممکن است گزینه فروش را انتخاب کنند. یکی از جملات متداول که به شما کمک می کند این را به خاطر بسپارید، «صدا کن و زمین بگذار».
- خریدارانی که معتقدند دارایی پایه سقوط خواهد کرد
- به خریدار این حق را می دهد (نه تعهد) برای فروش دارایی پایه به قیمت اعتصاب
- ارزش ذاتی = قیمت تعیین شده - قیمت فعلی سهام
- خریدارانی که معتقدند دارایی پایه افزایش خواهد یافت
- به خریدار این حق را می دهد (نه تعهد) برای خرید دارایی پایه به قیمت اعتصاب
- ارزش ذاتی = قیمت فعلی سهام - قیمت اعتصاب تماس
نحوه خرید گزینه های فروش
گزینه های فروش کمی پیچیده تر از خرید و فروش سهام یا صندوق های شاخص هستند. در بیشتر موارد، شرکت‌های کارگزاری از سرمایه‌گذاران درخواست می‌کنند که برای خرید گزینه‌های اختیاری درخواست دهند و تأیید شوند. بسته به شرکت کارگزاری، باید یک پرسشنامه را تکمیل کنید تا تجربه و میزان تحمل ریسک خود را بسنجید.
همچنین ممکن است از شما خواسته شود که درآمد سالانه و دارایی خالص خود را ارائه دهید. به طور کلی، ظرف چند روز کاری، حساب شما برای سطوح معینی از استراتژی‌های معامله اختیار تایید (یا رد می‌شود). اگر حساب مورد تایید باشد، می‌توانید گزینه‌های فروش را در حساب خود خریداری کنید - فقط به خاطر داشته باشید که برخی از تکنیک‌های معاملاتی اختیار فروش در IRA مجاز نیستند. سطوح معاملات اختیاری از سطح 1 تا سطح 5 متغیر است که سطح 5 پیچیده ترین است.
نکته سریع: به یاد داشته باشید که خرید یک اختیار فروش با فروش یک اختیار فروش متفاوت است. فروش سهام به این معنی است که شما حق بیمه را به عنوان درآمد دریافت خواهید کرد، اما ممکن است در صورت کاهش قیمت به زیر قیمت اعتصاب، ریسک مجبور به خرید سهام سهام پایه را نیز متحمل شوید.
خط پایین
گزینه های فروش می تواند راه خوبی برای محافظت در برابر ریسک نزولی در صورت سقوط بازار باشد، اما آنها همچنین با خطرات و پیچیدگی بیشتری همراه هستند. برخلاف معامله یک سهام، معامله یک اختیار فروش مستلزم آن است که سرمایه گذار در سه سطح حق داشته باشد: دارایی اساسی، جهت و زمان بندی، زیرا تمام قراردادهای اختیار معامله تاریخ انقضا دارند.
کامینگز می‌گوید: «مدیریت ریسک نیز مهم است، بسیاری از سرمایه‌گذاران جدید از تکنیک‌های مدیریت ریسک مانند وارد کردن سفارش‌های توقف ضرر عقب‌نشینی اجتناب می‌کنند تا سود را در مسیر صعودی قفل کنند و از حق بیمه خود در جهت نزولی محافظت کنند.»
کوین ال. متیوز دوم نویسنده شماره 1 پرفروش و مشاور مالی سابق است. او به صدها نفر کمک کرده تا علاوه بر مدیریت بیش از 140 میلیون دلار دارایی در طول حرفه مشاوره خود، برای بازنشستگی خود برنامه ریزی کنند. در سال 2017، او به عنوان یکی از 100 مشاور مالی با نفوذ ترین توسط Investopedia انتخاب شد. کوین دارای مدرک لیسانس اقتصاد از دانشگاه همپتون و گواهی برنامه ریزی مالی از دانشگاه نورث وسترن است. در سال 2020، او از دانشگاه تگزاس در آستین با مدرک کارشناسی ارشد در تجارت فناوری (MSTC) فارغ التحصیل شد.
