6 نوع توکن در برنامه نویسی سی پلاس پلاس

کوچکترین واحد یک برنامه در سی پلاس پلاس توکن نامیده می شود.

نشانه گروهی از شخصیت ها است که منطقا به هم تعلق دارند. برنامه نویس می تواند یک برنامه را با استفاده از نشانه ها بنویسد.

نمایه –

انواع توکن ها در برنامه نویسی سی پلاس پلاس

1. کلیدواژهها –

اینها برخی از کلمات رزرو شده در سی پلاس پلاس هستند که معنای از پیش تعریف شده ای برای کامپایلر به نام کلمات کلیدی دارند.

کلمات رزرو شده زبان سی پلاس پلاس که ما از برنامه نویسی استفاده می کنیم کلمه کلیدی نامیده می شوند. همه کلمات کلیدی با حروف کوچک نوشته شده و از یک کلمه هستند.

به عنوان کلمات ذخیره شناخته می شوند. سی پلاس پلاس 48 کلمه کلیدی دارد و اکثر کلمات کلیدی دارای برنامه نویسی سی هستند. برخی از کلمات کلیدی جدید به اوپ اضافه شده است. برخی از کلمات کلیدی متداول در زیر داده شده است –

2. اپراتورها –

اینها نمادهای خاصی هستند که برای اهداف خاص استفاده می شوند. که برخی از کارهای حسابی و منطقی را پس از اعمال روی هر یک از متغیرها یا اشیا انجام می دهند.

اپراتورها برای انجام کار به داده یا عملوند نیاز دارند. شما در حال نوشتن یک + ب علاوه بر این است که انجام یک و ب عملوند که برخی از ارزش دارند و وجود دارد + اپراتور است که گفتن کامپایلر که عملیات علاوه بر این است که بیش از اینجا به انجام.

متغیرهای استفاده شده عمل می کنند و عملگر نامیده می شوند.

سی پلاس دارای انواع مختلفی از اپراتورها است.

دانستن در مورد عملگرهای, ما نیاز به دانستن چه بیان است, بیان یک عبارت یا بیان است, یک عملوند, یک اپراتور, و یک گروه از دو سلول کوچک و عملوند ثابت است. متغیر یا عدد هستند

مانند = (الف + ب) یک عبارت است.این ثابت یا متغیر مشخص شده یا مشخص شده یک عبارت است.

در حال حاضر ما می دانیم که چگونه بسیاری از انواع اپراتورها وجود دارد, به تقسیم اپراتورها ما می توانیم تعداد عملوند استفاده می شود در انجام.

1. اپراتور یونی –

عملگرهای یونی را عملگرهایی می نامند که وظایف را با یک عملوند به عنوان عملگرهای کاهش افزایش انجام می دهند. الف-ا - ا-ا-ا-ا-ا-ا-ا

اپراتور افزایش / کاهش

2. اپراتورهای دودویی –

Binary operators are called such operators who need two operands to perform the task. Such as: Arithmetic operator (+, -, *, /), Relational Operator (>, =, <=) etc.

انواع اپراتورهای باینری

• عملگرهای حسابی
• عملگرهای رابطه ای
• عملگرهای منطقی
• اپراتورهای واگذاری
• عملگرهای بیتی

3. اپراتور سه تایی –

اپراتورهای سه تایی چنین اپراتورهایی نامیده می شوند که نیاز به سه عملوند دارند. در تصمیم گیری ها استفاده می شود. مانند ? : ;

• عملگرهای شرطی

3. رشته ها –

شخصیت نهایی رشته 'تهی' (\ 0) است.

این یک مجموعه یک بعدی است که فقط شامل کاراکترها است.

رشته ها گروهی از کاراکترها هستند.

اگر قرار است کل رشته نوشته شود با دو نقل قول نوشته می شود ("").

اگر قرار است هر کاراکتر نوشته شود به صورت تک نقل قول نوشته می شود (").

یک رشته دارای یک نوع داده از شخصیت (کاراکتر).

هر رشته در برنامه در مقداردهی اولیه اندازه متفاوتی دارد.

حافظه اندازه مجموعه داده شده اختصاص داده شده است. چنانچه اندازه فونت به اندازه اندازه فونت ها نباشد.

برای استفاده از این توابع در برنامه #شامل یا #شامل باید شامل این فایل هدر.

انواع رشته ها

استراکت - از یک رشته به رشته دیگر اضافه شده است.

استراکر-اشاره گر را به رشته کنار اولین عنصر یک کاراکتر از رشته داده شده برمی گرداند.

دو رشته را مقایسه می کند. به حروف کوچک و بزرگ حساس است.

دو رشته در مقایسه است. به حروف کوچک و بزرگ حساس نیست.

یک رشته را به رشته دیگر کپی می کند.

استرداپ-رشته تکراری.

طول رشته رشته مشتق شده است.

استرول-حروف بزرگ به حروف کوچک تبدیل می شود.

به عنوان بسیاری از شخصیت های به عنوان شماره داده شده اضافه شده است.

تعداد کاراکترهای یک عدد داده شده از یک رشته به رشته دیگر کپی می شود.

استرنست-رشته را با توجه به یک عدد معین و یک کاراکتر معین جایگزین می کند.

استرچر-یک اشاره گر رشته را به رشته یک کاراکتر از رشته برمی گرداند.

استرو - رشته را در جهت مخالف چاپ می کند.

استرستر-اشاره گر را به رشته بعدی قبل از رشته رشته داده شده برمی گرداند.

رشته-کل رشته را با کاراکتر داده شده جایگزین می کند.

استرستر-اشاره گر رشته را در کنار رشته اول رشته داده شده برمی گرداند.

استروپر - حروف کوچک به حروف بزرگ تبدیل می شوند.

مثال –

خروجی –

4. ثابت ها –

ثابت مانند متغیر مکانی حافظه است که می توان یک مقدار را ذخیره کرد. متغیرها, ثابت هرگز در ارزش تغییر. شما باید یک ثابت ایجاد شده را مقداردهی اولیه کنید.

ثابت با کلمه کلیدی توایع که ارزش هرگز در اجرای برنامه تغییر اعلام کرد. مقدار ثابت به عنوان تحت اللفظی شناخته می شود.

مثال –

توایع تعداد اعضای هیات=909;

خروجی –

5. شناسه ها –

متغیر, تابع, صف, و کلاس نام ایجاد شده توسط یک برنامه هستند. نام های نمادین را می توان در سی پلاس پلاس برای موارد مختلف داده ای که توسط یک برنامه نویس در برنامه خود استفاده می شود استفاده کرد.

نام نمادین یک شناسه شناخته شده است. شناسه دنباله ای از کاراکترها است که از مجموعه کاراکترهای سی پلاس گرفته شده است. r

قانون تشکیل شناسه به شرح زیر است –

شناسه می توانید از حروف تشکیل شده است, رقم, و/یا زیرخط.

اسم ها با اعداد شروع نمی شوند.

هیچ فاصله ای بین اسم ها وجود ندارد.

هیچ کلمه کلیدی در نام خود استفاده می شود.

این نباید یک کلمه محفوظ باشد.

ج++ حساس به حروف بزرگ و حروف کوچک جدا از یکدیگر در نظر گرفته است.

مثال –

کاراکتر سی سی; / / در اینجا سی سی یک نام کاراکتر شناسه است[20];/ / در اینجا نام یک شناسه هیچ اعضای هیات است; / / در اینجا هیچ یک شناسه است

خروجی –

6. شخصیت های خاص –

کامپایلر دارای یک معنی خاص از نماد خاص به معنی همه ویژه

نماد تعریف متفاوتی دارد. این برای انجام وظایف خاص استفاده می شود.

براکت [], پرانتز فرفری<>, پرانتز (),

نقطه و ویرگول (;), کاما (,) همه کاراکتر های خاص هستند.

براکت [ ] - باز کردن براکت و بسته شدن براکت استفاده می شود برای تعریف یک عنصر مجموعه ای.

به عنوان مثال: اعضای هیات ورود [9];

بریس های فرفری – از بریس های فرفری برای تعریف دامنه بلوک استفاده می شود. همانطور که در برنامه ذکر شده در بالا مشاهده می کنید پس از عملکرد اصلی () بریس های فرفری باز می شوند و در پایان بریس های فرفری بسته می شوند

مثال: دورتر پرانتز فرفری خود باز و بسته هستند. دامنه اصلی است () تابع.

پرانتز () - پرانتز برای شناسایی یک تابع استفاده می شود. ما می توانیم پارامترهای داخل پرانتز ارسال. مثال: اصلی ()

نقطه ویرگول (;) – نقطه ویرگول یک ترمیناتور است که برای خاتمه دادن به یک خط استفاده می شود.

کاما (,) - کاما یک جدا استفاده می شود برای جدا بیانیه. سابق مقدار دهی اولیه, شرایط تست, و افزایش/کاهش توسط یک کاما در برای حلقه از هم جدا.

ستاره ( * ) - این یک نماد خاص استفاده می شود برای ایجاد متغیرهای اشاره گر. مانند اعضای هیات * یک;

نتیجه گیری –

انواع نشانه – کلمات کلیدی, اپراتورهای, رشته, کاراکتر های ویژه, ثابت, شناسه. همه نحو, نمونه, خروجی من به شما داد بالا.

دوستان, خواندن این پست به طور کامل, شما باید نشانه در برنامه نویسی سی پلاس پلاس درک کرده اند. حتما خوشت اومد. من سعی می کنم به زبان ساده برای شما توصیف کنم, شاید شما باید در این پست فهمیده باشید. من موضوعاتی را پوشش داده ام که نیازی به خواندن هیچ پست دیگری ندارید. اگر این مقاله را دوست داشتید حتما با دوستانتان به اشتراک بگذارید. و برخی از شک وجود دارد. سپس نظر دهید من قطعا به نظر شما پاسخ خواهم داد.

سوالات متداول

نشانه ها کوچکترین واحد یک برنامه هستند

شناسه, کلمات کلیدی, ثابت, رشته, اپراتورهای, کاراکتر های ویژه.

اینها برخی از کلمات رزرو شده در سی پلاس پلاس هستند که معنای از پیش تعریف شده ای برای کامپایلر به نام کلمات کلیدی دارند

48 کلمه کلیدی در سی++

نام نمادین یک شناسه شناخته شده است. شناسه دنباله ای از کاراکترها است که از مجموعه کاراکترهای سی پلاس گرفته شده است. r

یک شناسه می تواند شامل حروف, حروف, و رقم, و/یا زیرخط.

ادبیات (اغلب به عنوان ثابت نامیده می شود) موارد داده ای هستند که هرگز ارزش خود را تغییر نمی دهند اجرای برنامه.

یک گروه از شخصیت های شناخته شده به عنوان رشته.

استریت () این یک تابع از رشته است. یک رشته به رشته دیگر متصل است.